جالب است که والدین کودکانی که نتیجه مطلوب به دست اورده اند ، به یاد می آورند که نگرانی خود را در مورد فرزندشان به یک پزشک متخصص اطفال تا پیش از 17 ماهگی گزارش کرده بودند. آنها همچنین کودک را در حدود 26 ماهگی نزد متخصصی مانند روانپزشک یا متخصص ژنتیک بردند. والدین کودکان در گروه با عملکرد بالا نیز گزارش دادند که این اقدامات را انجام داده اند ، اما کمی دیرتر: به ترتیب در حدود 22 و 44 ماهگی.

در این مورد هم اکنون همه متخصصان عنوان می کنند که تشخیص بهنگام یکی از اصلی ترین فاکتور های به دست اوردن نتیجه مطلوب است. و هر چه کودکی در سنین پایین تر تشخیص دریافت کند شانس بیشتری دارد تا تاخیر ها را جبران کند و  توانایی بیشتری پیدا می کند تا بر اختلال خود غلبه کند.این مورد به وضوح در مرکز اردیبهشت نیز دیده می شود و کودکانی که پیش از دو سالگی به مرکز مراجعه نموده اند و سطح عملکرد خوبی داشته اند به میزان 90 درصد همگی به مدارس عادی راه یافته اند و نتیجه مطلوبی به دست اورده اند به صورتی که حتی در سنجش های آموزش و پرورش نیز تشخیص اتیسم دریافت ننموده اند.اما کودکانی که دارای عملکرد خوب بوده اند و والدین نیز به همین دلیل دیر و در سنین 4 یا 5 سالگی به مرکز مراجعه نموده بودند اکثرا نمی توانستند نتایج چندان مطلوبی به دست اورند و نهایتا در مدارس استثنایی پذیرش می گردیدند.