کودک نوپای مبتلا به تأخیر در تکلم، کودکی است که درک مناسبی از تکلم، رشد مهارت ها در بازی، مهارت‌های حرکتی، فکری و ارتباط اجتماعی دارد. اما توانایی تکلم محدودی نسبت به سنش دارد.

کودکان مبتلا به تأخیر در تکلم اغلب در تکلم یا رسایی کلام نیز مشکل دارند. ممکن است این کودکان نتوانند از نظر کلامی، خواسته ها و نیازمندی های خود را بیان کنند و یا شاید کلمات معمولی را واضح تلفظ کنند اما دستورالعمل ها را درک می‌کنند، به اشیا اشاره می‌کنند …

تکلم اشاره به سیستم کلی داد و ستد اطلاعات به روشی معنی دار دارد. این توانایی درک کردن و درک شدن ما (به روش های لفظی، غیر لفظی و نوشتاری) از طریق اجتماع می‌باشد.رچند گفتار و تکلم دو مرحله رشد مستقل هستند ولی اغلب هم پوشانی‌ نیز دارند. برای مثال، کودکی مبتلا به تأخیر در گفتار ممکن است از کلمات و عبارات برای بیان کردن ایده های خود استفاده کند؛ اما به سختی قابل درک خواهد بود. در مقابل، کودکی مبتلا به تأخیر در تکلم، ممکن است کلمات را خوب تلفظ کند اما فقط قادر به کنار هم گذاشتن دو کلمه در کنار هم باشد.